Senden özür dilerim Stefan Zweig meğer yazabiliyormuşsun. — Düzenli olarak kitap okumaya başladığım sıralarda bir okur olarak yolum tabii ki de Stefan Zweig ile kesişti. Ne okuyacağım konusunda şüphelerimin olduğu, hangi kitabın bana uyacağını henüz tam kestiremediğim için sıradaki her bir kitabım adına uzun uzun araştırmalara giriştiğim dönemler vardı. …

Bir ordu düşünün ki kitaptaki hiçbir cümleye laf söyletmiyorlar — Dünyada ülkeler var ve ülkeler var olmadan çok önce savaş icat edilmişti. Savaşlar için ordulara ihtiyaç duyulduğu savaş icat edildikten sonra anlaşıldı. Böylelikle ordu denen kavramın binlerce yıldır hayatımızda olan bir kavram olduğunu söyleyebiliriz. Yazıya bu noktadan girdim çünkü bugün size görebileceğiniz en değişik ordulardan birini anlatacağım.

Waffle tatlısına bir övgü. — Waffle… Bu isim tek başına her şeyi anlatmaya yeterli aslında. İsmin simgelediği tatlı da aynı şekilde tek başına tüm tatlılara denk olabiliyor. Bugün sizlere Waffle öveceğim çünkü 25 Mart Dünya Waffle günü ülkemizde hiçbir şekilde kutlanmadı. …

Edebiyatın yeni bir döneme uyanmasını sağlayan Tatlı Rüyalar kitabı üzerine. — 2000 yılında çıkmış bir roman var. 2000 yılında çıkmış birçok roman var ama ben özellikle birinden bahsediyorum. Murat Menteş’in ‘devrimci roman’ olarak adlandırdığı ve yirmi birinci yüz yıl Türk Edebiyatı’nın gitmesi gereken yolu aydınlatmış olduğunu iddia ettiği kitaptan söz ediyorum. O kitap, başlıkta da gördüğünüz gibi Tatlı Rüyalar kitabı. Bu…

Orhan Veli Kanık şiirleri ve Murathan Mungan’ın Orhan Veli’ye olan bakışı üzerine. — Edebiyatımızın en konuşulan ama hakkının yeterince verilmediğini düşündüğüm şairi Orhan Veli hakkında konuşmak istiyorum. Her ne kadar çok istesem de bu yazıda onu yapmayacağım. Burada, esasında Orhan Veli Kanık hakkında değil Orhan Veli Kanık hakkında konuşmuş olan başka bir yazar hakkında konuşacağım. Murathan Mungan şu an yaşayan yazarlarımız arasından en…

Korku türüyle böyle bir problemim olması beni korkutuyor — Konu kitap olduğunda her türe açığımdır. Bu açıklığım bana mektup, günlük, senaryo ve deneme okuttu. En önemlisi, romantizm kitabı okudum bu açıklığım yüzünden. Kitap olsun yeter ki kitap olsun diye diye konu romantizm kitabı okumaya kadar geldi. Bir tür var ki onu romantizmden daha az okudum aslında. Korku kitapları! Korku…

Bu kitapları beraber okumadan sevdiğiniz insanı tanıyamazsınız. — Kitap okumak eylemi, kitap yazma eylemi kadar yalnız görünebilir ama değil, ikisi de değil. Kitap okuma eylemi de yazma eylemi de yalnız başına yapılması mecburi olan şeyler değil. İnsanın sevdiğiyle beraber aktiviteler yapması eğlencelidir, öğreticidir ve mutluluk vericidir. Eğlenceli olmasını ve mutluluk vericiliğini birbirinden ayırmamdan ne demek istediğimi anladığınızı düşünüyorum.

Ve bunun farkında değiliz. — Hayır arkadaşlar, bu yazının spiritüel hiçbir konuyla alakası yok. “Dünyanın en pahalı şeyi arkadaşlıktır, zamandır, emektir, verilen emeğin karşılığındaki tatminkarlık hissidir,” gibisinden bir öneri bulunmayacak bu yazıda. Bahsetmek istediğim şey çok daha temel olan bir konu. Pahalı olması belki de bu kadar temelimizde olmasından kaynaklanıyor. İnsanların bu konunun farkında olmadan…

Kitapları okumak kadar kitapları almak da bir uğraşıdır ve geliştirilebilir yanları vardır. — Eğer siz de kitap okuyan bir insansanız ve mazoşist eylemlere eğiliminiz yoksa iyi kitap okumak istersiniz. Dediğimin aksine kendinize acı çektirmekten hoşlanıyorsanız; kahrın ve sıkıntının pençesinde cenin pozisyonuna girmiş şekilde ağlamak sizi içten içte huzura kavuşturuyorsa kötü kitap okumak sizin adınıza keyifli bir aktive olabilir.